Gazeta fabryczna „Życie KFWM” w numerze 8-9 z roku 1970 zamieściła dwa artykuły: „W cieniu piłki nożnej. Traktowani jak pariasi”, Wacława Wójcickiego oraz „Złota księga siatkarzy”, Zbigniewa Wyrostka, które oceniały aktualną sytuację siatkówki żeńskiej i męskiej. W obu odnajduje się słowa krytyki w stosunku do władz klubu, które najwięcej uwagi poświęcały piłce nożnej. Rozwój sekcji piłki siatkowej był utrudniony z wielu powodów, w tym tego szczególnie ważnego, jakim jest sprzęt sportowy. Kolejnym był brak dużej sali sportowej w Kraśniku Fabrycznym. Zespoły żeński i męski rywalizując w dużych halach z drużynami trenującymi na co dzień w tego rodzaju obiektach, nie potrafiły odnaleźć się i pokazać swoich umiejętności. A tylko z takimi przyszło walczyć w turniejach o II ligę. 

Do sezonu 1970/71 siatkarze przygotowywali się na obozie w Wilkasach, koło Giżycka. W zespole Romualda Krupki trenowali: J. Żydzik, M. Żydzik, S. Wojtaszek, R. Brodowski, T. Gnaś, W. Bober, Z. Kulesza, E. Leśniak, A. Kosik, R. Capała, M. Smętek, Cz. Smaga, J. Jarosz, W. Kaczan.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

W sezonie 1970/71 siatkarze „Stali” rywalizowali w zreorganizowanej III lidze międzywojewódzkiej. Zmiany zostały podyktowane chęcią wprowadzenia oszczędności w budżetach klubów. We wstępnym etapie sezonu, który rozpoczął się 14 września 1970 r., kraśniczanie stoczyli boje z zespołami z okręgu lubelskiego: „Avią”, „Hetmanem”, MKSem Lublin i „Tomasovią”. Dwie najlepsze drużyny przystąpiły do dalszej rywalizacji z zespołami z okręgów kieleckiego i rzeszowskiego, która wyłaniała zespół walczący o II ligę. Pozostałe trzy kontynuowały sezon z drużynami z ligi okręgowej. Rywalizacja w grupie pięciozespołowej zaczęła się fatalnie, od przegranej walkowerem w Tomaszowie z powodu spóźnienia się na mecz. W kolejnym meczu lepszy od stalowców okazał się zespół „Hetmana”.  

Siatkarze z Kraśnika Fabrycznego ostatecznie nie zajęli jednego z miejsc promujących do gry w lidze międzywojewódzkiej i w dalszej części sezonu walczyli w lidze okręgowej, razem ze: „Startem” Lublin, „Tomasovią”, MKS Lublin, „Sygnałem” Lublin, „Wisłą” Puławy, „Opolanką” i „Ładą” Biłgoraj. Rok 1970 kończyli w dobrych nastrojach. Po pokonaniu w grudniu „Opolanki”, 3:2 i 3:2 oraz w Lublinie „Sygnału” 3:2, a także „Startu” 3:1 zajmowali II miejsce, za lubelskim „Startem”. Równie dobre samopoczucie mieli juniorzy, którzy jesienią w 8 meczach siedmiokrotnie schodzili z boiska jako zwycięzcy, co zapewniało im I miejsce w lidze. Potem przystąpili do rozgrywek półfinałowych o mistrzostwo Polski, mając za przeciwników lublinian, MKS oraz „Start”, które okazały się zbyt silne.

W1970 roku młodzi siatkarze „Stali”: Witold Bober, Andrzej Kosik, Stanisław Wojtaszek zostali powołani do kadry spartakiadowej woj. lubelskiego.

Władze klubu zorganizowały przygotowania do kolejnego sezonu w Kluczkowicach, koło Opola Lubelskiego. Kadrę na sezon 1971/72 tworzyli: R. Brodowski, E. Leśniak, T. Gnaś, A. Kosik, J. Jarosz, W. Kaczan, Z. Kulesza, J. Ekiert, S. Wojtaszek, W. Bober, J. Stęga, R. Koper, M. Żydzik, J. Zięba, T. Gołofit. Ich przeciwnikami w lidze okręgowej były: „Avia” Świdnik, „Stal” Poniatowa, „Sygnał” Lublin, „Start” Lublin, MKS „Podlasie” Biała Podlaska, „Tomasovia”, „Hetman” Zamość. W lidze juniorów młodzi stalowcy rywalizowali z MKS I i MKS II Lublin, „Hetmanem” Zamość, „Tomasovią”, „Avią”, „Startem” I i „Startem” II Lublin. Rok 1971 siatkarze ukończyli na miejscu III, za „Avią” i „Startem”. Juniorzy również, za MKS AZS I i „Startem” I.     

W sezonie 1971/72 juniorzy zajęli miejsce III (tabela powyżej).

W roku 1972 dużym wyróżnieniem było powołanie Krzysztofa Janiaka do kadry województwa lubelskiego, startującej w VI Ogólnopolskich Igrzyskach Młodzieży Szkolnej w Łodzi. Był to jedyny siatkarz spoza Lublina w tej kadrze.

Przed sezonem 1972/73 z drużyny męskiej odeszło kilku podstawowych graczy: R. Brodowski i E. Leśniak rozpoczęli studia, a T. Gnaś rozpoczął grę w II-ligowych „Karpatach” Krosno. Z powodu kontuzji kolana z uprawiania sportu zrezygnował także R. Koper. Trzon drużyny tworzyli: Jan Zięba, Sławomir Smaga, Witold Bober, Waldemar Kaczan, Tadeusz Gołofit, Krzysztof Janiak, Leszek Pietrzyk, Stanisław Wojtaszek, Zbigniew Adach, Wiesław Piękosz, Zdzisław Kulesza. Kadra stała się zbyt wąska, były duże obawy o byt ligowy. Zachęcono do wznowienia treningów kilku starszych zawodników: Krzysztofa Wysockiego, Tadeusza Zmorczyńskiego, Tadeusza Żarkowskiego, Kazimierza Kulczyńskiego. Powrót na boisko nie był jednak łatwy. Najdłużej z tego grona do dyspozycji trenera pozostawał T. Żarkowski. Kraśniczanie rywalizowali z zespołami: „Start” Lublin i „Hetman”, AZS AWF Biała Podlaska, MKS AZS II Lublin, „Tomasovia”, „Opolanka”, „Sygnał” Lublin, „Łada” Biłgoraj. Odejście podstawowych graczy odbiło się na poziomie gry. Siatkarze zajęli przedostatnie miejsce, mając za sobą tylko zespół z Biłgoraja. Juniorzy i młodzicy byli w swoich rozgrywkach na trzecich miejscach.

• 

• 

• 

W plebiscycie na najlepszych sportowców „Stali” roku 1972, IV miejsce zajął Witold Bober.

W sezonie 1973/74 siatkarze grali w składzie: Sławomir Smaga, Witold Bober, Jerzy Bober, Roman Szczerbik, Krzysztof Janiak, Andrzej Kosik, Wiesław Piękosz, Zbigniew Adach, Jan Zięba, Jacek Arent, Tadeusz Gołofit, Andrzej Kozioł, Zbigniew Wójcik, Lech Dębski. Ich rywalami były: „Start” Lublin, „Hetman” Zamość, „Tomasovia” i „Łada” Biłgoraj. Siatkarze z Kraśnika Fabrycznego rywalizowali także w lidze juniorów z zespołami: „Start” I i II Lublin, AZS MKS Lublin, „Avia” Świdnik, „Sygnał” Lublin, „Łada” Biłgoraj. W zespole juniorów grali: Krzysztof Janiak, Mirosław Lenartowicz, Mirosław Gryc, Zbigniew Wójcik, Adam Kozioł, Jacek Arent, Lech Dębski, Zbigniew Adach, Wiesław Piękosz, Roman Szczerbik, Jerzy Bober. Trenerem zespołu seniorów i juniorów był Romuald Krupka, kierownikiem seniorów Henryk Szymański, juniorów zaś Wojciech Polkowski, który pod nieobecność pierwszego trenera prowadził zespół w trakcie meczów.  

Na półmetku rozgrywek zespół przewodził w lidze okręgowej. Drużyna była składową doświadczenia oraz młodości. Bezsprzecznie o jej sile stanowił rozgrywający Roman Szczerbik oraz dynamiczny atakujący Jerzy Bober. Świetnym blokiem dysponował Smaga, niezawodny w ataku był Witold Bober. Do gry zespołu dużo wnosił Krzysztof Janiak. Pomocny okazywał się spokój Andrzeja Kosika.     

W połowie roku 1974 Polski Związek Piłki Siatkowej powołał Jerzego Bobera na obóz kadry juniorów młodszych.

W sezonie 1974/75 siatkarze rywalizowali w lidze okręgowej z: „Avią” II Świdnik, AZS MKS II Lublin, „Startem” Lublin, „Hetmanem” Zamość, „Tomasovią”, zajmując w rozgrywkach II miejsce, z 8 zwycięstwami i 2 porażkami z liderem, „Startem”. Juniorzy „Stali” zajęli III miejsce, za SZS AZS Lublin i „Startem”, wyprzedzając „Hetmana”, „Tomasovię” i „Avię”.  

W 1975 roku na wiele lat opuścił Kraśnik trener Romuald Krupka. Został szefem wyszkolenia tarnobrzeskiej „Siarki”. Jego miejsce zajął Józef Wiśniowski, a trenerem juniorów został Jerzy Kulik.

W roku 1975, na zaproszenie klubu, odwiedzili Kraśnik siatkarze z Ploeszti. 9 czerwca stalowcy wygrali 3:1 (10; 7; – 3; 4). W rewanżu, rozegranym na boisku ceglanym na stadionie „Stali”, w takim samym stosunku okazali się lepsi goście. We wrześniu siatkarze udali się z rewizytą do Rumunii.  

• 

• 

• 

Siatkarze przygotowywali się do sezonu 1975/76, pod wodzą Józefa Wiśniowskiego, na obozie w Kołobrzegu.

W 1975 roku Roman Szczerbik i Jerzy Bober zostali powołani do kadry województwa i w dniach od 20-27 sierpnia uczestniczyli w IV Ogólnopolskiej Spartakiadzie Młodzieży w Białymstoku. Drużynę prowadził Jerzy Welcz, a obok dwóch kraśniczan grali w niej Mirosław Suwała ze Świdnika oraz siatkarze z Lublina, na co dzień trenujący w „Starcie” i AZSie. Szczególnie wysoki poziom prezentował lubelski AZS, który występował wówczas w II lidze (obecna I liga). Zawodnikiem II ligowej drużyny był kraśniczanin Roman Brodowski, studiujący na Akademii Rolniczej.

Z Białegostoku kadra Lubelszczyzny przywiozła srebrny medal, przegrywając w finale z drużyną Zielonej Góry, w której grał m.in. Ireneusz Kłos. Sensacją tego turnieju było zaledwie III miejsce Warszawy, mającej w swoich szeregach wielu wybitnych, młodych siatkarzy, w tym Wojciecha Drzyzgę. Podczas tego samego turnieju w reprezentacji Wrocławia grał Maciej Jarosz.

– Turniej w czasie spartakiady miał być rozgrywany na boiskach na powietrzu. Przygotowywaliśmy się więc trenując tylko na dworze, na boisku obok hali sportowej na miasteczku akademickim. Dzień przed finałem z Zieloną Górą spadł jednak ogromny deszcz i mecze o złoto, nasz i dziewczyn, przeniesiono do hali. Gra w hali wcale nam nie szła, nie byliśmy tym samym zespołem, co w okresie przygotowań – wspominał Roman Szczerbik.

Więcej na temat Jerzego i Romana Złoci kraśniczanie

Opracował: Mirosław Sznajder

Źródła i zdjęcia:

1. Kronika sekcji
2. Archiwalne wydania „Życia FŁT”.